Körfez Savaşından 2000 Yılına Kadar Türkiye-ABD Stratejik Ortaklığının Savunmacı Realizm Bağlamında İncelenmesi

Özet

Savunmacı Realizm, uluslararası ilişkilerde bir teorik yaklaşım olarak, devletlerin güvenlik ve hayatta kalma odaklı çıkarlarını vurgular. Bu teoriye göre, devletler, dış politika kararlarını ulusal güvenliklerini koruma amacıyla alır ve stratejik çıkarlarını gözetirler. Öte yandan Türkiye ve Amerika stratejik konumları ve ekonomik etkileri ile önemli birer oyuncu olarak öne çıkmaktadır. Her iki ülkenin de uluslararası ilişkilerdeki rolü, bölgesel istikrar ve küresel güvenlik açısından kritik önem taşımaktadır. Uluslararası ilişkilerdeki dinamikler ve değişen koşullar, her iki ülkenin de politikalarını ve pozisyonlarını sürekli olarak gözden geçirmelerini gerektirmiştir. Bu bağlamda bu çalışma Körfez Savaşı’ndan 2000 yılına kadar Türkiye- Amerika stratejik ortaklığının Savunmacı Realizm bağlamında incelenmesini amaçlamaktadır. Bu çerçevede değerlendirildiğinde Körfez Savaşı, Irak'ın Kuveyt'i işgal etmesi sonrasında gerçekleşmiş ve Türkiye, ABD liderliğindeki koalisyona destek vermiştir. Bu, Savunmacı Realizmin temel prensiplerinden biri olan kolektif güvenliğin bir örneğidir. Türkiye, ABD ve diğer müttefiklerle birlikte çalışarak bölgesel istikrarı korumayı ve Irak'ın saldırgan eylemlerine karşı koymayı amaçlamıştır.

Anahtar Kelimeler: Dış Politika, Türkiye, ABD, Savunmacı Realizm, Körfez Savaşı